Koń śląski

Konie śląskie - charakterystyka rasy

Po drugiej wojnie światowej na terenach Śląska pozostało dużo dobrych koni śląskich pochodzących w liniach żeńskich od miejscowych szlachetnych klaczy i od ogierów oldenburskich i wschodnio-fryzyjskich. W okresie powojennym import ogierów oldenburskich pozwolił na zachowanie i utrwalenie pożądanego typu koni rasy śląskiej. Miejscowe warunki i zamiłowanie hodowców oraz użytkowanie robocze w rolnictwie zapewniły tej rasie przetrwanie na terenie Śląska, a nawet rozprzestrzenienie jej na tereny południowej Polski. Wyselekcjonowany materiał żeński,
zgromadzony w stadninach państwowych oraz męski w SO Koźle i Książ, gwarantował pewną stabilność i pożądany wpływ na hodowlę terenową. Racjonalne stosowanie dolewu pełnej krwi angielskiej podnosiło przydatność użytkową przy jednoczesnym zachowaniu pożądanego starego typu konia śląskiego, który zginął w Oldenburgu – ojczyźnie protoplastów tej rasy.

Celem programu ochrony jest utrzymanie w czystości rasy populacji koni rasy śląskiej z zachowaniem starego typu konia śląskiego o dużych ramach, wpisanego w prostokąt, o harmonijnej budowie ciała, z dosyć ciężką, kościstą głową także o garbonosym profilu (profil szczupaczy niepożądany), z okiem „żywym”, wyrazistym, uszami niezbyt małymi, proporcjonalnymi do głowy, ganaszami wyrazistymi, szerokimi i głębokimi. Szyja powinna być długa, mocno umięśniona, może być prosta (jelenia niepożądana). Kłoda powinna być mocna, choć dopuszcza się brak wyrazistego kłębu, z mocnym grzbietem i silnie związanymi lędźwiami, o nerce proporcjonalnej, długiej, zadzie szerokim łagodnie skośnym lub prostym, dobrze umięśnionym z niezbyt niską nasadą ogona (rozłupana – niepożądana). Klatka piersiowa powinna być szeroka i głęboka (niepożądana kogucia), łopatka dobrze umięśniona – pożądana ukośna, kłoda niepodkasana z łagodnie wklęsłą słabizną. Kończyny muszą być prawidłowo skątowane, o szerokich nadpęciach, stawach suchych (lekka szpotawość nie powodująca obniżonej jakości ruchu – dopuszczona, postawa francuska – niepożądana) i kopytach proporcjonalnych do masy ciała. Pożądany jest stęp energiczny, przekraczający, szeroki a kłus – wydajny i obszerny. Maść powinna być gniada, ciemnogniada, skarogniada lub kara, lecz dopuszcza się maść siwą. Inne maści eliminują konia z hodowli.

Obecnie główny teren utrzymywania rasy to obszar Śląska.

Wymiary pożądane w wieku ok. 3 lat dla koni śląskich:

  • wysokość w kłębie – klacze 158 cm, ogiery 160 cm
  • obwód klatki piersiowej – klacze 190 cm, ogiery 190 cm
  • obwód nadpęcia przedniego – klacze 22,5 cm, ogiery 23 cm

Fot. I. Tomczyk-Wrona