Konie wielkopolskie - charakterystyka rasy

Rasa koni wielkopolskich obejmuje konie półkrwi, których odrębność w sensie genetycznym i genealogicznym była kształtowana jako tzw. konie poznańskie już w drugiej połowie XIX wieku. Konie wielkopolskie, zostały wytworzone na rdzennie polskich ziemiach w oparciu o rodzimy typ koni. Od czasu wyzwolenia (1918 r.), a szczególnie od zakończenia II wojny światowej, rasa ta stanowi „produkt” myśli i pracy hodowlanej wielu pokoleń polskich hodowców, a także specyficznych warunków środowiskowych w jakich została wytworzona. Celem programu ochrony zasobów genetycznych koni jest zachowanie specyficznego genotypu koni wielkopolskich. – koni półkrwi angielskiej, jako rasy posiadającej swoją genotypową i fenotypową odrębność (wynikającą ze specyficznych warunków środowiskowych, w jakich została wytworzona, a przejawiającą się przystosowaniem do warunków bytowania) i wszechstronną użytkowością, o wyraźnych uzdolnieniach zaprzęgowych. Utrzymanie tej populacji jest wyrazem dążenia do ochrony wytworu kultury materialnej hodowców i wyrazem szacunku dla wieloletniej tradycji hodowli tej rasy w Polsce.

Chroniona populacja powinna charakteryzować się ściśle określonym wzorcem konia półkrwi o wszechstronnej użytkowości. Program hodowlany zakłada hodowlę konia o szczególnych predyspozycjach do użytkowania zaprzęgowego i wierzchowego. Celem jest zachowanie właściwego typu konia wielkopolskiego odznaczającego się prawidłową, harmonijną budową, typowym dla rasy kalibrem i suchą konstytucją. Wymagane jest aby koń wielkopolski posiadał głowę średniej wielkości z szeroko rozstawionymi ganaszami, długą dobrze umięśnioną szyję, pojemną i głęboką klatkę piersiową, dobre ożebrowanie, długi, szeroki i wydatny kłąb, mocny grzbiet, dobrze umięśnioną partię lędźwi, lekko pochyły i bardzo dobrze umięśniony zad, kończyny o prawidłowej postawie i budowie z wyraźnymi, mocnymi, suchymi stawami, prawidłowym kształtem kopyt z szerokimi piętkami oraz dobrze rozwiniętą strzałką. Konie rasy wielkopolskiej powinny charakteryzować się harmonijnym eleganckim ruchem z naturalnym impulsem i długim wykrokiem. Powinny oznaczać się elastycznym grzbietem i pchającą siłą zadu, a w efekcie swobodnymi, regularnymi energicznymi i efektywnymi chodami. Powinny oznaczać się żywym, zrównoważonym temperamentem i łagodnymi cechami charakteru.

Umaszczenie: dopuszcza się wszystkie rodzaje umaszczeń, oprócz maści dereszowatej.

Obecnie główny teren występowania rasy to Wielkopolska.

Pożądane wymiary w wieku 3 lat dla koni wielkopolskich:

• wysokość w kłębie – klacze około 160 cm -168 cm, ogiery 162 cm – 170 cm
• obwód nadpęcia przedniego – klacze około 20 – 22 cm, ogiery około 21 – 23 cm

Fot. I. Tomczyk-Wrona